مشگین‌شهر
| مشگین‌شهر | ||
|---|---|---|
|
||
| اطلاعات کلی | ||
| کشور |  ایران |
|
| استان | اردبیل | |
| شهرستان | مشگین‌شهر | |
| بخش | مرکزی | |
| نام(های) قدیمی | خیاو، میمند، وراوی، بیشگین |
|
| مردم | ||
| جمعیت | ۱۶۱٫۲۹۶ نفر | |
| زبان گفتاری | ترکی آذربایجانی | |
| مذهب | شیعه | |
| جغرافیای طبیعی | ||
| ارتفاع از سطح دریا | ۱۳۹۴ متر | |
| اطلاعات شهری | ||
| وبگاه | فرمانداری مشگین‌شهر | |
مِشگین‌شهر یکی از شهرهای استان اردبیل در ایران است. این شهر در بخش مرکزی شهرستان مشگین‌شهر قرار دارد.
تاریخچه
در پیرامون مشکین‌شهر سنگ‌نبشته‌ای به زبان پارسی میانه منسوب به شاپور دوم ساسانی وجود دارد. سنگ‌نبشته مشکین‌شهر در ۱۵۰ متری غرب قلعه‌کهنه در کمرکش ارتفاع غربی درهٔ نوروز یاماجی در درون باغ نوروز قرار دارد. این سنگ‌نبشته امروزه به خاطر ویرانگری گنج‌جویان تقریباً از میان رفته‌است ولی نوشته‌های آن بررسی و ترجمه شده‌است. مضمون این نوشته در مورد فرمان و تاریخ ساخت قلعه‌کهنه‌است که به فرمان نرسه‌هرمزد نوشته شده‌است.
وجه تسمیه
نام قدیم‌تر این شهر خیاو بوده‌است. خیاو واژه‌ای ایرانی مرکب از خی (خیک آب، حوضه) + آو (آب) است.در دامنه سبلان شهر و منطقهٔ سراب حالت سرچشمه آب را دارد و منطقهٔ خیاو حالت محل گردآمدن آب
ریزآبه‌های سبلان به سوی خیاو می‌آیند و این منطقه سفره‌های زیرزمینی خوبی دارد. واژه خیاو در زبان‌های ایرانی حالت محل پرآب و پردرخت و محل گذر از میان آب و درخت را تداعی می‌کند و ریشهٔ واژهٔ فارسی خیابان و محلهٔ خیابان تبریز نیز از همین واژه‌است. رودخانهٔ مشگین‌شهر که امروزه قره‌سو نام دارد نیز در قدیم اندرآب نام داشته.
شهر خیاو در دوره‌هایی در تاریخ اسلام، میمند نام داشته. در روزگار سلجوقیان و اتابکان آذربایجان آن را وراوی می‌نامیدند. در سال ۶۰۵/۱۲۰۹م که گرجستان این بخش از ایران را تصرف کرده‌بود یکی از امیران گرجی به نام بیشگین، این شهر را به نام خود نام‌گذاری کرد. این نام بعدها توسط مردم محل به صورت میشگین تلفظ شد. در دوره حکومت رضاشاه، در سال ۱۳۱۶ خورشیدی، به فرمان وی نام میشگین به مشگین‌شهر تغییر یافت.
گردشگاه‌ها
- سبلان
- پارک جنگلی مشکین‌شهر
- شیروان دره‌سی
- هوشنگ میدانی
- شهر یری
- قینرجه، ایلاندو، کهنه قالا
- حتم مشه سی، جنگل طبیعی از درختان بلوط و فندق
- قشلاق تنگ
- موئیل
- کپز
- رود خانه قره سو
آثار باستانی و قلعه‌های تاریخی
- سنگ نبشه ساسانی
- مقبره شیخ حیدر
- قلعه قهقهه
- دیو قالاسی
- قلعه بربر
- کهنه قلعه
- قیزقالاسی
- غار های دو طبقه عصر حجر روستای بینه لر
منابع
http://www.khiavonline.com/farsi/historical-farsi
- اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳.
- نوبختی خیاوی، ص۶۳.
- نوبختی خیاوی؛ سلیمان، خیاو، گمشدهٔ تاریخ، تهران: نشر قو، ۱۳۸۰، ص۱۷.
- نوبختی خیاوی؛ سلیمان، خیاو، گمشدهٔ تاریخ، تهران: نشر قو، ۱۳۸۰، صص۱۸-۲۱.
آمار
وب سایت:
