پل قطور
پل قطور پلی است که در مسیر راه آهن ایران و ترکیه در نزدیکی خوی ساخته شده‌است. ساخت این پل در سال ۱۳۴۹ (۱۹۷۰ میلادی) به پایان رسید. این پل از نوع زیر قوسی است و تا مدت‌ها بزرگ‌ترین دهانه قوسی را در بین پل‌های ایران داشت. همچنین این پل در زمان جنگ ایران و عراق مورد اصابت راکتهای عراقی قرار گرفت.اما خوشبختانه راکتهای عراقی با خود پل اصابت نکردند و به اطراف پل برخورد کردند. گفته شده که مهندس سازنده این پل یک زن آلمانی است. این پل در ۲۵ کیلومتری جنوب غربی شهر خوی و در ناحیه ٔ سرحدی کردنشین بخش قطوراز توابع شهرستان خوی در استان آذربایجان غربی می‌باشد.
ویژگی‌های پل
این پل در سال ۱۳۴۷ توسط دو شرکت ایرانی ( رانکین ) و شرکت اتریشی (پور) پی ریزی و پایه‌های بتونی آن اجرا و اسکلت فلزی و شاسی آن توسط امریکائی‌ها انجام گرفت. طول این پل ۴۴۸ متر، طول ارک فلزی پل ۲۲۳ متر و ارتفاع آن از سطح رودخانه قطور ۱۱۸.۲۸ متر دارای ۱۰ عدد پایه بتونی مسلح بوده که ۶ عدد از این پایه‌ها به طرف خوی و ۴ عدد از پایه‌های بتونی به سمت رازی می‌باشد و در مجموع دارای ۸ دهنه که به صورت اکس به اکس در امتداد هم گسترش یافته‌اند.
رنگ این پل فلزی در گذشته به رنگ قرمز بود و در زمان جنگ ایران و عراق جهت استتار از حمله هوائی عراق، به رنگ خاکی رنگ آمیزی شده است.
جنگ ایران و عراق
عراق به امیت استراتزیک این پل به عنوان پل ریلی ایران و اروپا پی برده بود، در نتیجه اقدام به ۹ حمله هوایی و ۶ دفعه بمباران این پل کرد، آسیب‌های وارده بر پل به شرح زیر می باشد:
- حمله هوائی اول در تاریخ ۱۳۶۴/۱۲/۲۲ که منجر به آسیب پایه‌های فلزی ارک و شاسی گردید.
- حمله هوائی دوم در تاریخ ۱۳۶۵/۰۳/۰۵ منجر به شهادت ۶ نفر از نیروهای راه آهن و پرسنل پدافند هوائی گردید.
- حمله هوائی سوم در تاریخ ۱۳۶۵/۱۰/۲۸ منجر به وارد شدن خسارتی به پایه بتونی اصلی سمت رازی شد.
- حمله هوائی چهارم در تاریخ ۱۳۶۶/۱۲/۷ که پایه بتونی سمت سلماس آسیب دید.
- حمله هوائی پنجم درتاریخ ۱۳۶۶/۱۲/۲۶ مجددا به پایه بتونی سمت سلماس انجام شد.
میزان خسارت وارده بر این پل در کل ۳۰% برآورد گردید و در تاریخ ۱۳۶۴/۱۲/۲۵ عملیات بازسازی آن توسط مهندسان راه آهن شروع شد و در اردیبهشت ماه سال ۱۳۷۴ بازسازی آن پایان و مرمت کامل گردید.
آمار
وب سایت:
